ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ, ΤΩΡΑ!

Ρε γαμώτο, μήπως πρέπει να μπει (επιτέλους!) το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία???

Παρατηρώ ... ογκώδη άγνοια γύρω από τα θέματα αυτά, που διατρέχει όλες τις ηλικίες και τα στρώματα του πληθυσμού. Θα μου πείτε, "μα, σήμερα, την εποχή της απελευθέρωσης που όλα επιτρέπονται;". Ναί, ναι, σήμερα, που η απελευθέρωση και η ευκολία έχει συσκοτίσει περισσότερο τα πράματα...

Το θέμα δεν είναι να μας δείξουν πώς γίνεται το σεξ (αν και μου φαίνεται ότι ... κι αυτό χρειάζεται επίσης!). Μιλάω για ένα σωρό συναφή ζητήματα, που δεν υποπτεύεται κανείς ότι έχουν σχέση με αυτό, αλλά έχουν αντίκτυπο σε όλες τις πτυχές της ζωής μας.

Οι μισές γνωστές μου προτιμούν την καισαρική από το φυσιολογικό τοκετό, γιατί, λέει, φοβούνται τον πόνο (!) (παρένθεση: δηλαδή προτιμούν μια σοβαρή εγχείρηση, που σημαίνει ότι θα σου κόψουν δεν ξέρω πόσα στρώματα από δέρμα, μύες κλπ., που θα σου κάνουν ράματα και θα πάρει βδομάδες να συνέλθεις, που θα έχεις πόνους για μέρες, από μια φυσιολογική διαδικασία που οι πόνοι διαρκούν λίγες ώρες και που μόλις τελειώσει μπορείς να σηκωθείς αμέσως και να περπατήσεις...).

Η επισκληρίδιος αναισθησία - παρά τις πιθανές παρενέργειες της - θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ (ενώ εγώ δεν την χρειάστηκα!).

Δεν ξέρουμε τίποτα για το θηλασμό. Οταν έρθει εκείνη η ώρα, οι περισσότερες γυναίκες τα παρατάνε και δίνουν στα παιδιά τους ξένο γάλα. Είναι εξαίρεση οι γυναίκες που θηλάζουν έστω και λίγους μήνες.

Σε μια χώρα που μαστίζεται από την υπογεννητικότητα, εγώ και οι φίλες μου έχουμε από μία ή περισσότερες εκτρώσεις στο ενεργητικό μας... Η έκτρωση από πολλούς θεωρείται κάτι απλό, μια διαδικασία ρουτίνας... Για τις σωματικές και ψυχολογικές της επιπτώσεις δεν ξέρουμε τίποτα, τα μαθαίνουμε αφού τα ζήσουμε... ταυτόχρονα, η συζήτηση έχει αφεθεί στους σκοταδιστές και τους παπάδες...

Θυμάμαι το συμμαθητή μου που με ρωτούσε (στα 17) χαμηλόφωνα, "μα, τι είναι το ταμπόν;".

Για να μη μιλήσω για προβλήματα όπως η πρόωρη εκσπερμάτιση ή η έλλειψη στύσης, που τα αγόρια τα λύνουν με συζητήσεις ράδιο - αρβύλα με τους φίλους τους, με ύποπτα σκευάσματα, ή βουλιάζουν στη ντροπή και απλά ... δεν τα λύνουν ...

Υπογονιμότητα. Άπειροι γνωστοί με προβλήματα. Οι γυναίκες κάπως το συζητάνε. Οι άντρες, ομερτά και ντροπή. Δεν πάνε να κάνουν τις εξετάσεις που συστήνει ο γιατρός, γιατί ντρέπονται μήπως φανεί, λέει, ότι είναι ανίκανοι...

Φίλες μένουν ανύπαντρες και άτεκνες, γιατί, λέει, "πρέπει να έχω λύσει όλα μου τα προβλήματα πριν αποφασίσω να κάνω παιδί" (!!!). Και εν τω μεταξύ, εκτρώσεις και μανιώδης αντισύλληψη. Μέχρι που φτάνουμε 40 και αρχίζει ο αγώνας κατά της υπογονιμότητας...

Οι άντρες, φόβοι, φόβοι. Φόβος για τις γυναίκες, φόβος για τα παιδιά, φόβος για τις ευθύνες, φόβος για όλα...

Τι είναι η εφηβεία? Τι ορμονικές μεταβολές φέρνει?

Η εμμηνόπαυση??

Tα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, το AIDS...

Μορφωμένοι άνθρωποι, με πτυχία και μεταπτυχιακά, στα θέματα αυτά είμαστε τελείως αδιάβαστοι, με πληροφόρηση τύπου τσόντας ή κουτσομπολιού μεταξύ φίλων, ή, στην καλύτερη περίπτωση, "κάτι διάβασα ατο ίντερνετ", βουλιαγμένοι σε ανασφάλειες, φόβους, φήμες και ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ πλάνες.

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ???

(Αλλά, από την άλλη, σε έναν πληθυσμό που είναι βουλιαγμένος στο σκοτάδι, το θέμα είναι ποιός θα ... το διδάξει το μάθημα αυτό? Οι ανίδεοι καθηγητές του λυκείου???)