ΧΡΙΣΤΟΥ - ΓΕΝΝΑ

Είμαι έγκυος και έτσι φέτος τα Χριστούγεννα έχουν αποκτήσει για μένα άλλο νόημα.

Είναι σα μια «παγανιστική» γιορτή της Γέννησης, όπου το σημαντικό δεν είναι ο Χριστός, ως πρόσωπο, αλλά το ίδιο το Μυστήριο της Γέννας. Πώς, ξαφνικά, από την κοιλιά μιας γυναίκας «βγαίνει», δημιουργείται, γεννιέται ένας άλλος άνθρωπος. Ένα πράμα αλλόκοτο και μυστήριο και ... μέγα, δύσκολο να το πιστέψεις, δύσκολο να το συλλάβεις, και όμως καθημερινό και απλό και φυσικό ...

Μέσα στην πολυκοσμία των γιορτών, με τα γεμάτα μαγαζιά και την ασφυκτική κίνηση στους δρόμους, στο μετρό, περπατάω στο κέντρο της πόλης με τη φουσκωμένη κοιλιά μου και είμαι λιγάκι έξω από αυτά και αισθάνομαι λίγο φοβισμένη και με κουράζουνε...

Και σκέφτομαι μιαν άλλη έγκυο, 2000 τόσα χρόνια πριν, κι αυτή λιγάκι εκτός τόπου και χρόνου, να περιφέρεται μες την πολυκοσμία της Βηθλεέμ καθώς γινόταν η απογραφή των Ρωμαίων και να μη βρίσκει δωμάτιο και να τη βάζουν σε ένα στάβλο να κοιμηθεί, έγκυο γυναίκα (χωρίς κυριλέ μαιευτήρια, χωρίς Α και Β θέση, χωρίς επισκληρίδιο ή καισαρική, χωρίς προγεννητικό έλεγχο, μόνιτορ, αμνιοκεντήσεις, ντόπλερ... Χωρίς να ξέρει αν το μωρό της είναι αγόρι ή κορίτσι και χωρίς ποτέ να το έχει δει σε υπερηχογράφημα...)

... Και όλη η σκηνή είναι γεμάτη συμβολισμούς. Η Παναγία γεννάει στη φάτνη των αλόγων με τα ζώα γύρω της, τα άλλα θηλαστικά, που γεννάνε κι αυτά με παρόμοιο τρόπο, και ... σα να την καταλαβαίνουνε, σα να μαζεύονται γύρω της να τη βοηθήσουν, σα να την συν-αισθάνονται την ώρα αυτή ... (να και ύμνος στο φυσικό τοκετό, χωρίς περιττές ιατρικές παρεμβάσεις...)

Για τους πόνους και όλα αυτά δε μας λένε πολλά πράγματα, αλλά μετά, με το νεογέννητο Χριστούλη στην αγκαλιά της όλα δείχνουν γαλήνια, μια ειρηνική και απόκοσμη εικόνα, μια μαγική στιγμή ... Μας λένε για «το Θείο Βρέφος», αλλά δεν πρόκειται πιά μόνο για το συγκεκριμένο βρέφος, σαν όλα τα βρέφη να είναι κατά κάποιο τρόπο θεόσταλτα, καθώς δεν είναι οι γονείς τους που τα «φτιάξανε» (μέσα σε μια σύμβαση "γάμου"), κατά κυριολεξία, αλλά ο Θεός, πέρα και έξω από γάμους, προγραμματισμούς κ.ο.κ. Μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός είναι το πιό διάσημο εξώγαμο της ιστορίας, καθώς ο πατέρας του δεν ήταν ο νόμιμος σύζυγος της μητέρας του...

Προ ημερών είχαν τα γενέθλιά μου.... Τέτοιες μέρες γεννήθηκα κι εγώ ... Άραγε να βλαστήμαγε ο μαιευτήρας, που του χαλάσανε την άδεια χρονιάρες μέρες; Να χάλασαν τα σχέδια των γονιών μου για το ρεβεγιόν;

... Καλά Χριστούγεννα!