Ιδέες για την Παιδεία

Με τον ντόρο που γίνεται τώρα τελευταία, σκέφτηκα μερικές ιδέες για τότε που θα με κάνουνε υπουργό Παιδείας (πρέπει να είμαι προετοιμασμένη, ποτέ δεν ξέρεις ...).

Η μαγική μου ιδέα λέγεται "κινητικότητα ανάμεσα στις σχολές". Και απορώ πώς και δεν το έχει σκεφτεί ή προτείνει κανείς μέχρι τώρα.

Ιδού πώς θα υλοποιηθεί η ιδέα μου:

Θα καταργήσω τις Πανελλήνιες (ή Πανελλαδικές, δεν ξέρω πώς τις λένε τώρα). Αλήθεια. Θα μπαίνει όποιος θέλει - και έχει πάρει απολυτήριο Λυκείου με κάποιο σχετικά καλό βαθμό (λ.χ. 15) - σε όποια σχολή θέλει.

Από εκεί και πέρα βέβαια οι εξετάσεις στην κάθε σχολή θα είναι σοβαρές, αδιάβλητες, χωρίς αντιγραφές και τέτοια, και φυσικά, αν δεν περάσει όλα τα μαθήματα του έτους θα χάνει τη χρονιά και θα πρέπει να την επαναλάβει. Μόνο μια φορά ακόμα θα χωράει επανάληψη. Αν και τη δεύτερη χρονιά αποτύχει, θα φεύγει από τη σχολή. Σε κάθε περίπτωση, είτε αποτύχει στις εξετάσεις, είτε αλλάξει γνώμη, θα μπορεί να γραφτεί σε άλλη σχολή.

Με αυτό τον τρόπο, πιστεύω ότι θα πάψει να υπάρχει ο μύθος του Πανεπιστημίου, τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να μπαίνουν στις σχολές, να βλέπουν τι "παίζει", να δοκιμάζουν να δουν αν τους αρέσει ή τέλοσπάντων αν τα καταφέρνουν. Και όλοι αυτοί που ξεκίνησαν σε κάποια σχολή και στην πορεία βλέπουν ότι το αντικείμενο δεν τους ενδιαφέρει, ή δεν τα βγάζουν πέρα, δεν είναι φτιαγμένοι για αυτό, ρε παιδί μου, δε θα νιώθουν εγκλωβισμένοι "τώρα που μπήκα, πρέπει να πάρω πτυχίο, πού να ξαναδίνω Πανελλήνιες". Ετσι, παρότι θα γεμίσουν τα αμφιθέατρα του πρώτου έτους, τελικά θα αποσυμφορηθούν τα Πανεπιστήμια.

Εγώ είχα κάμποσους συμφοιτητές στη Νομική, που στην πορεία είδαν ότι θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο, την ιστορία, τη φιλοσοφία, τη δημοσιογραφία, τη διαφήμιση... Κι όμως, όλοι αυτοί κάθησαν και τελείωσαν τη Νομική μετά μυρίων βασάνων, με το κόστος που συνεπάγεται αυτό για το Πανεπιστήμιο και τελικά για τους φορολογούμενους (όλοι αυτοί έπαιρναν συγγράματα, συμμετείχαν σε εξετάσεις κλπ., κλπ.). Και όλα αυτά, για να πάρουν το "χαρτί" και να μην ξανασχοληθούν ποτέ με τα νομικά, καθώς μετά στράφηκαν σ' αυτά που τους έλεγε η καρδιά τους. Δε θα ήταν καλύτερο να είχαν τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν τη Νομική και να πάνε να κάνουν ιστορία ή θεατρικές σπουδές στο δεύτερο - τρίτο έτος, τότε που κατάλαβαν τι θέλουν; Κι εκείνοι θα κέρδιζαν χρόνο, θα έπαιρναν πτυχίο στο αντικείμενο που τους ενδιαφέρει, κι η Νομική Σχολή θα ανακουφιζόταν, από το να διατηρεί αιώνιους, απρόθυμους φοιτητές...

Ξέρω ότι σας έχω συνεπάρει και ότι θα με ψηφίσετε μονοκούκι.

Θα επανέλθω και με άλλες ιδέες!